nâo é por acaso Luis

nâo é por acaso Luis: (www.astormentas.com)
Poema ao acaso


sexta-feira, 9 de setembro de 2011

con dos

hijos de

gallego, emigrante,

amigos, ... y amigo

.

CONSIDERANDO que 

http://www.fidelcastrohamuerto.com/ http://www.diariodeleon.es/noticias/revista/la-savia-espanola-de-fidel_275060.html 

http://noticias.labutaca.net/2008/05/13/bobby-moresco-crash-colision-llevara-al-cine-la-vida-de-alina-fernandez-la-hija-rebelde-de-fidel-castro/ 

http://barrionu.wordpress.com/2011/07/24/el-perfil-psicologico-de-castro-sus-origenes-original-de-maritza-beato-phd/ 

http://www.noticias24.com/actualidad/noticia/3152/la-historia-del-padre-de-fidel/ ... 

http://blogs.publico.es/manolosaco/1924/la-ceoe-sigue-haciendo-el-trabajo-sucio/#comments 

http://blogs.publico.es/manolosaco/2075/el-teatro-del-absurdo-y-la-democracia/ 

http://blogs.publico.es/manolosaco/1919/la-declinante-monarquia-revolucionaria/ 

http://blogs.publico.es/manolosaco/3256/criminales-damas-de-blanco/

 ... y un millón y un considerandos más

http://concorno.blogspot.com/2010/08/un-fidel-con-toda-la-barba_10.html

.

Foto: casa natal de Angel CASTRO Argiz, en Láncara - Lugo - GALICIA, de: http://maloca-mitribuna.blogspot.com/2010/04/las-raices-lucenses-de-fidel-castro.html
Daños colaterales. 

Jamás lo hubiera pensando. 
Jamás pasó por mi mente 
que, en la calle, tanta gente, 
al verme pasar cansado, 
se coloque a mi costado, 
me observe de arriba abajo 
y suelte con desparpajo 
un grito de pesadilla: 
"¡Anda, que te den morcilla, 
viejo musiú del carajo!" 

 Jamás hubiera creído 
que una vieja choferesa 
pusiera mirada aviesa 
en mi rostro envejecido 
y con odio incontenido 
abriera puerta del coche 
y, en lo obscuro de la noche, 
bajo su rostro severo, 
como si no fuese nada, 
diera tremenda patada 
en medio de mi trasero 

 ¿Cuáles maldades hice, mi Dios santo?. 
¿A quiénes ofendí, sin pretenderlo?. 
Tú tienes, Señor, que comprenderlo, 
que fui malo, ¡lo sé!, pero ¡no tanto..! 

¿Qué culpa tengo, pues, mi buen Señor, 
que por ser mi hijo el de "La Hojilla" 
venga a pagarlo yo con el dolor 
de mi pobre y sensible rabadilla, 

Que hasta el alma se me pone tensa 
cuando siento en la espalda tal ofensa? 

 (Manuel da Roura) 


Monte Louro terra entre mares de um só mar . posto o sol, adeus

10 comentários:

  1. Bem
    Esta tarde me has conectado con mi pasado en varias etapas. Una es mi herencia, pues mis abuelos vivieron en Cuba en el tiempo de los padres de Fidel,y visitaron su casa muchas veces, pues conocían a una persona que trabajaba allí. Conocieron a Fidel de pequeño, coetáneo de mi madre.
    La otra conexión es de un recuerdo más cercano, del año pasado, en el blog que nombras, yo escribía con otro nik.
    En cualquier caso, me es grato pensar en Cuba. No me son gratas las manipulaciones y mentiras a que ha estado, y está, sometida siempre esa querida isla y esa querida Revolución, con todos sus fallos, pero como diría la canción: "No es perfecta, más se acerca a lo que yo simplemente soñé".
    Un saludo
    Eirene

    ResponderEliminar
  2. Gracias, bem.
    Pasaré por aquí, directamente.
    Saludos.

    ResponderEliminar
  3. A este bloger non se lle escapa detalle. El sempre anda ben solto polo aramio sen síntomas de vértigo.

    Apertas.

    ResponderEliminar
  4. Eirene, no sé si heredamos algo de la tierra, de la mar, del aire, y del pan. Yo no recibí más herencia que esa. La segunda conexión que mencionas, es para mí un enigma irresoluble. Lo último, he podido constatarlo, y me admira tu capacidad, tu nervio y tu tesón en combatirlas, y sabes lo mucho que lo agradezco. Alguna vez he sentido necesidad de enviarte algo, pero no tengo tu e-mail. El mío es accesible a través de “mi perfil”. Un abrazo.

    pd. No olvido que tanto a tí como a Luis Rodrígues os debo respuesta en la anterior entrada. Discúlpame.

    ResponderEliminar
  5. Camarada, muchas gracias a ti, no sé bien a que te refieres, pero haz como mejor gustes.
    Un abrazo.

    ResponderEliminar
  6. Monseñor, ollo ao pico, non sexas lingualonga, que non saiba o teu curmán que o poño neste blog con dous .. suspensorios, nen que digo dele que é un fillo... de Monte Louro do alén do mar.

    Boa marea.

    ResponderEliminar
  7. Bem:
    Te he enviado un e-mail

    ResponderEliminar
  8. Moi ben traído o remate (chapeau!)de Manuel da Roura para un traxe que vai collendo, de día para día, máis corpo, á medida xusta do devoto consumidor que un é do "bemsalgado"...

    ResponderEliminar