nâo é por acaso Luis

nâo é por acaso Luis: (www.astormentas.com)
Poema ao acaso


domingo, 14 de maio de 2017

SOBRAL, SALVADOR de Portugal



https://www.youtube.com/watch?v=tXodL-oQGws | 315483  
YOUTUBE: " El usuario que ha subido este vídeo lo ha bloqueado en tu país. "

 https://www.youtube.com/watch?v=Qotooj7ODCM  |  5.833.450 



No centenário do mistério de Ourém, e já tristemente desaparecida Sor Lúcia, 
o 4º Segredo de Fátima 
estava reservado para ser desvelado no além, na Ukraina, 
por boca de outrem.

Tendo sido já dado por acabado o comunismo na Rusia, 
e issa mesma naçâo, reconvertida ao cristianismo dos popes do Patriarchado, 
agora Rusia devía ser, e foi, expulsa também da Eurovisâo. 

E, como se nâo, um portugues de coraçâo, vizinho do lado de baixo de Fátima, 
facing the sea, proclamado campeâo.

E por iso é que é:
SOBRAL, SALVADOR de Portugal, 

dum Portugal á sombra duma azinheira que já nâo sabia a idade, maior exportador** mundial de cortiça, como o meu amigo Vino da Vila condal, irónicamene, gostava recordar-lhe sempre ao seu interlocutor quando cría preciso destacar a importáncia de Portugal no mundo se esta for posta em questâo.

E a cortiça nâo e mais que a pele das sobreiras, e estas, o cobertor do sobral, 
e o sobral, salvador de Portugal, como sabiamente tantas vezes nos aprendeu o Vino condal.

Desta é que foi! diz-se por toda parte em Portugal, 
como se fosse ainda agora que Portugal aprendeu a cantar.

"Á sobreira nâo há pau que a encha nem a fenda". (Galiza)

**  Era.  Agora éo a China. Portugal passou a ser só o maior produtor mundial de cortiça.
--------------

E iste vem a ser o 5º Segredo de Fátima, 
desvelado por Salvador Sobral.

Só por isto, já pagou a pena:

“Vivemos num mundo de música descartável, de música fast food sem qualquer conteúdo. Música não é fogo de artifício, são sentimentos. Vamos tentar mudar isto e trazer a música de volta, que é o que realmente importa.” 

“Música não é fogo de artifício”. O que Salvador disse na noite em que ...
----------

" De pronto, ocurre un milagro en un mundo tan estereotipado como el de la música televisiva. Portugal vibra en estos días con la canción seleccionada para Eurovisión, Amar Pelos Dois. De pronto, sí, a la televisión pública se le ocurrió pensar en la música, en la música de verdad, y seleccionó a una prestigiosa compositora, Luisa Sobral, que ha escrito una melodía, sencilla y sutil, para su hermano, el jovencísimo cantante de jazz, Salvador Sobral. En su voz la canción adquiere la cualidad íntima de los viejos standards. Y hoy, el público la canta sobrecogido de principio a fin en los conciertos del joven músico. Es una belleza. Y Salvador, un espíritu original y libre al que se ama la primera vez que se le escucha. 

-Mi padre es anticuario pero siempre ha estado completamente obsesionado con la música. ... Fue una infancia muy musical, siempre estuvimos estimulados en casa. Mi padre nos hacía atender a las letras, mirad, mirad aquí lo que dice John Lennon, pero fijaos en lo que de verdad quiere decir… Así aprendimos el inglés también

-Yo estuve en un concurso de televisión (“Ídolos 2009”) a los 18 años, cuando aún no sabía ni quién era. Estos no son en verdad programas de música, son de entretenimiento y no recomiendo a nadie que le guste la música que participe en un show de estos. Pero me tocó a mí por hacer caso a una novia, que me inscribió, y fue una experiencia muy traumática. Me hice súper popular sin saber quién era ni como ser humano ni musicalmente. Es injusto que te exhiban de esa manera cuando no eres alguien maduro. Así que, pensé, voy a dedicarme a algo que no tenga nada que ver con la música. Y me escapé.

-Me fui a Mallorca de Erasmus a hacer el tercer año de psicología. Siempre me ha interesado la mente humana, por eso me fascinan las lenguas. Pensé, tengo que salir de mi país y librarme de esa gente que se me dirige de esa manera. Por aquel entonces llegué a pensar que la música era eso, ese tipo de fama, cuando la realidad es que la música no tiene nada que ver con un espectáculo así. Pero estaba profundamente enfadado. Dije, me voy para Mallorca, donde nadie me conoce.

-Pero una noche fui a una Jam session de blues y salí a cantar con mi pinta de niño una canción de Ray Charles. Al terminar, el guitarrista me dijo, wow, mira, si quieres yo te puedo conseguir trabajo. Empecé a trabajar con él muchísimo por toda la isla, restaurantes, hoteles, bares. Y claro, ya no me podía despertar a las 7 de la mañana para ir a la universidad y la dejé. Pensé que mi futuro estaba en esa isla, feliz, cantando. Pero cuando llegó el invierno, vi que allí no se movía nada, que encima yo no había ahorrado un euro. Mi madre me dejó de pasar dinero cuando abandoné la carrera. Me dijo, si es eso lo quieres hacer, por nosotros, estupendo. Ellos siempre me han dado libertad, pero tampoco son tontos. Entonces le dije a mis padres, esto lo que deseo de verdad, pero necesitaría saber qué pasa en la música por detrás, así que me financiaron mis estudios en el Taller de Músics de Barcelona. Estuve dos años estudiando muy intensivamente, armonía, teoría, improvisación.

-En Kiev me veo disfrutando al cantar, eso sí, pero en el festival pienso que me voy a aburrir, sinceramente, es mucho tiempo y muchas canciones muy parecidas. Luego volveré a mis cosas. El Festival ya me ayudó todo lo que tenía que ayudarme, ya yo gané con todo lo que ha pasado, porque me hacen un caso que antes no me hacían y mi disco (Excuse Me) se ha colocado ahora entre los más vendidos. Es un poco agridulce porque lo llevábamos intentando desde hacía un año, había pocos auditorios apalabrados y en cambio ahora mismo tengo una cantidad brutal de conciertos. El festival difundió mi música. Yo estoy súper agradecido.

-Yo soy un inquieto musical, necesito tener muchos proyectos. Estoy preparando un disco de boleros en jazz. Pero ahora me piden que me centre. Es un dolor de cabeza tener tantas facetas: acabaré por tener tantos heterónimos como Fernando Pessoa.

-En la época de “Ídolos” se me acercaban unos fans como de telenovela, querían saber cotilleos del programa, quién era un cabrón, quién se había liado con quien; hoy en día la gente me aborda con respeto para decirme que les gusta la canción y desearme buena suerte. Es un abordaje pacífico.

-Estos días, cuando salgo al escenario respondo a los medios amarillistas sobre lo que dicen de mí. Sobre un solo de batería yo grito lo que ellos publican: “¡Salvador Sobral tiene en riesgo su vida, puede morirse en cualquier momento! ¡Dinos, Salvador, ¿vas a morir? ¡Dinos qué día vas a morir para ampliar la tirada!” La gente aplaude, me apoya, porque entienden que yo estoy pasando por esto y que tengo que canalizar esa rabia.

-En el escenario es donde todo está bien. Ahí no hay problemas de salud, ni de dinero. Todos estamos dialogando, eso es el jazz, esa onda de improvisación, de que todo en la vida es posible.

Nos despedimos de este ser original, tan angélico como irónico. Uno de esos músicos que hacen falta en el mundo previsible de la actual música popular. Salvador, qué buen nombre tienes. "
------------

P.D.  Ontem, com motivo de tal centenário, dava conta o jornal LVG de que, o maior número de apariçôes da Virgem de Fátima nâo foram na Cova de Iria, senâo na Galiza. E nâo em Iria Flavia, senâo nos Conventos de Pontevedra nos que Sor Lúcia atopou refugio, como freira, "fugindo da persecuçâo aos cristâos em Portugal".  Parece que, de quando en quando, a freira invocaba a Virgem e esta acodia axinha unda ela ao Convento á súa chamada. 
E nos non lhe damos a importáncia e o valor que tudo isto tem.
Os galegos somos assim. "A vaca do vecinho sempre dá melhor leite que a nossa"


Os tres pastorinhos de Fátima:
Lúcia dos Santos, a esquerda da foto, 
e os seus primos-curmâos, 
Francisco Marto (centro) e Jacinta Marto (dereita)

-----
.
“Fui arrastada pela emoção de vir. 
Estou quase a chorar por saber que ele vai passar aqui. 
Estou desejosa. 
Acho que me vou atirar para cima dele. 
Adoro o Papa Francisco”, 
diz, devotamente, Ana Sofia.
*
http://rr.sapo.pt/noticia/83579/acho_que_me_vou_atirar_para_cima_do_papa_com_todo_o_respeito?utm_source=cxultimasfatima
---
https://tardepiachesmeu.wordpress.com/2013/11/01/as-arbores/
http://www.lavanguardia.com/television/20170513/422398960747/salvador-sobral-portugal-letra-eurovision-2017.html
Eurovisión 2017: 2017, el año más polémico de Eurovisión ...
---
As dez cousas que nom lhe deves dizer a um galego-falante-Praza...
http://montesdeguillade.blogaliza.org/category/peri-oikonomias/
https://tardepiachesmeu.wordpress.com/page/3/

E/.-14.05.2017.11:54.-/-P/.-/-K/.- ( )/

1 comentário:


  1. Teño que rectificar parcialmente as miñas palabras:

    "Parece que, de quando en quando, a freira invocaba a Virgem e esta acodia axinha unda ela ao Convento á súa chamada.

    E nos non lhe damos a importáncia e o valor que tudo isto tem.
    Os galegos somos assim. "A vaca do vecinho sempre dá melhor leite que a nossa""

    Ao menos o PP de Pontevedra sí que lle dá importancia.

    Aquí temos a proba:

    El PP reivindica en Pontevedra la aparición de la Virgen como recurso turístico

    El grupo municipal popular planteará una moción en este sentido en el pleno del Concello que se celebrará el próximo lunes


    PONTEVEDRA / LA VOZ 20/05/2017 05:00

    El turismo religioso supone un 2,17 % del PIB en nuestro país y 330 millones de personas se desplazan en el mundo cada año por sus creencias. El Partido Popular ha echado estas cuentas y pretende que Pontevedra explote la supuesta aparición de la Virgen de Fátima a Sor Lucía en esta ciudad como recurso turístico.

    El grupo municipal popular planteará una moción en este sentido en el pleno del Concello que se celebrará el próximo lunes, convencido de que, igual que el turismo rural, cultural, gastronómico o deportivo, también el religioso puede ser un reclamo «nada despreciable».

    Lucía, uno de los pastorcillos a los que se les apareció la Virgen de Fátima en Portugal en 1917, ingresó a los 18 años en la orden de las Madres Doroteas y durante más de 20 años vivió en Pontevedra, donde, según la creencia cristiana, también la visitó la Virgen y el Niño en 1925 y 1926, como culminación del milagro de Fátima.

    El santuario

    En el centro histórico pontevedrés se encuentra la Capilla de las Apariciones, antiguo colegio de las Doroteas, donde se alojaba Sor Lucía, un santuario, que según el PP, convierte a la capital del Lérez «en uno de los tres destinos marianos de peregrinación más importantes del mundo, junto a Fátima y Lourdes».

    Los populares, en todo caso, lamentan el desconocimiento general de estas apariciones y consideran extraño que «tan importante acontecimiento para la comunidad cristiana no sea un foco cultural y económico como ocurre en esas otras ciudades».

    Por todo ello, proponen llevar a cabo tres acciones concretas: promocionar el santuario de las Apariciones, explorar la posibilidad de crear una ruta turística que ligue este santuario de Pontevedra con otros enclaves relacionados con las apariciones de Fátima en Galicia y Portugal y establecer sinergias con otras Administraciones.

    http://www.lavozdegalicia.es/noticia/galicia/2017/05/20/pp-reivindica-pontevedra-aparicion-virgen-recurso-turistico/0003_201705G20P8994.htm

    COMO TANTAS VECES OCORRE, A REALIDADE SUPERA Á FICCIÓN

    ResponderEliminar