nâo é por acaso Luis

nâo é por acaso Luis: (www.astormentas.com)
Poema ao acaso


quarta-feira, 9 de maio de 2012

de plastilina

http://m.forocoches.com/foro/showthread.php?t=2736768


ELMUNDO.es | Madrid
Actualizado lunes 07/05/2012 09:48 horas



En cuanto a la subida de impuestos

y a otras medidas adoptadas por Rajoy

a pesar de haber asegurado que no lo haría,


el presidente ha defendido esas decisiones.


"Haré cualquier cosa aunque no me guste y


aunque haya dicho que no lo voy a hacer",


ha afirmado tras confirmar que subirá el IVA en 2013

si es bueno para "los intereses generales".





PRINCIPIOS FUNDAMENTALES del RAJ-hOY

Art. 1º:

"YO, lo que no llevo en mi Programa no lo hago"

Art. 2º:

"YO, haré lo que hay que hacer".

Art. 3º:

“YO, lo haré como Dios Manda”


Así pues, que quieren que les diga. Mirusté, basándome en mis sólidos principios podré, desde el primer momento, hacer cualquier cosa que me salga de los plastilines por el artículo 2º, mientras Dios o “Los Mercados” no me digan lo contrario, conforme a "mis principios morales".

Ya sé que podrá "costarme" una nueva huelga general, y muchos más miles de alborotadores detrás de pancartas por las calles, alterando el orden público y la tranquilidad de los ciudadanos de bien. Hagan como gusten, si eso les divierte y les produce placer.

YO, de puente familiar, cargando con mis 'tupper' de entremeses y platos fríos, acompañado por mi niña periodista de cabecera hasta mi misma intimidad, para gozo y disfrute de todos los españoles bien nacidos.

La niña periodista de Rajoy
mostrándole su trabajo listo para enviar a La Razón

http://www.publico.es/espana/431793/rajoy-pide-sacrificios#infovotos4882378

Rajoy pide "sacrificios"


En un discurso ante el Consejo de Estado, el presidente dice que el Estado de las Autonomías debe ser "repensado".
AGENCIAS Madrid 03/05/2012 12:55

Delante de su predecesor Rajoy volvió a pedir a la ciudadanía más esfuerzos en la lucha contra la crisis: "Los tiempos de crisis son tiempos de sacrificios".




http://economia.elpais.com/economia/2012/05/07/actualidad/1336424218_278337.html

El Gobierno de Rajoy fuerza la dimisión de Rato en Bankia


Los planes de inyectar dinero público y la presión de los mercados y el FMI llevaron al presidente de Bankia a dejar el cargo. Goirigolzarri será su sustituto

ÍÑIGO DE BARRÓN Madrid 8 MAY 2012 - 10:32 CET

Nadie puede gestionar un banco contra la opinión del Gobierno y la de los mercados.
Rato tiene derecho a una indemnización por cese de 1,2 millones.


El FMI ya había señalado claramente a Bankia como la entidad sistémica con problemas de gestión y necesidad de un saneamiento. Nunca antes se había visto un señalamiento tan claro de un banco en un informe del FMI.

“El Gobierno tiene pavor a la intervención de España. Rajoy se convenció de que la solución al colapso financiero y la prima de riesgo empieza por profesionalizar la gestión de Bankia”, apunta un alto ejecutivo de una gran entidad.




/E-1759h.1810h.52305.090007.52347/

9 comentários:

  1. Se pensase canto dixo
    e fixese canto pensa,
    non habería despensa,
    pondo veda ao desprestixio,
    onde gardar tanto lixo.

    Rajoy, por favor, dispensa,
    vende paro a prazo fixio.

    ResponderEliminar
  2. Se de algo está sobrado Rajoy, dispensa Río, é de despensa, que administrada en tuppers, non debía dar para tanto lixo.

    Hoxe, o neoliberal Barreiro manifestase asim:


    http://www.lavozdegalicia.es/noticia/opinion/2012/05/10/incierto-dogma/0003_201205G10P19993.htm

    Nada hay más incierto que un dogma

    Escrito por: Xosé Luis Barreiro Rivas

    10 de mayo de 2012 05:00 GMT .

    Lo que está desgastando al PP no es el conjunto de medidas de ajuste y austeridad que tiene que tomar, ya que casi todas ellas estaban descontadas por un electorado que ni se chupa el dedo ni cree en los pajaritos de colores, sino el derrumbe sistemático de una dogmática muy infantil y poco inteligente que fue construyendo a lo largo de muchos años de ramplona oposición y que ahora le pasa la dura factura del populismo desencantado. Porque, más allá de haber padecido una metódica ocultación de datos que derivó en un enorme desconcierto -«no me quejo de la herencia -dijo el presidente-, me quejo del engaño»-, el verdadero problema de Rajoy es el permanente desmentido que se hace a sí mismo, hasta el punto de verse obligado a poner en cuestión todas sus promesas y conceptos, para situarse, con muy pocos matices, en donde él mismo había colocado al pobre Zapatero.

    A Rajoy se le cae, como es obvio, toda la dogmática económica, al verse obligado a bajar sueldos, aumentar impuestos, a meterle la tijera al Estado de bienestar (educación, sanidad y servicios sociales), a inyectar dinero público a la banca privada -lo de Bankia no hizo más que empezar-, a crear una especie de banco malo para tratar los activos tóxicos, y hacer una reforma laboral basada en la absoluta flexibilidad del empleo. También se la cae toda la dogmática de la seriedad y el prestigio, al verse ninguneado por Argentina y Bolivia, rectificado por Bruselas en su intento de programar con decisión soberana el equilibrio fiscal, obligado a cobijarse en la tenue flexibilidad de Hollande, adelantado en todo por la denostada Italia, acosado por la misma prima de riesgo que hace solo unos meses «ya había descontado -en palabras de González Pons- la victoria del PP», y a gobernar un país que se cita en todas partes como ejemplo de grave preocupación e incertidumbre. Y se le cae, finalmente, la dogmática moral, al verse obligado a cambiar sus criterios sobre la política penitenciaria aplicada a ETA, a modificar su modelo de relación con las asociaciones de víctimas, a romper su coalición constitucionalista con Patxi López, a revisar el tratamiento del 15-M que hace un año le exigía el Partido Popular a Rubalcaba, y a moderar el orden público cartesiano que condujo a los graves episodios policiales de Valencia.

    A Mariano Rajoy no se le reprocha lo que hace, sino el haber dicho lo que dijo sabiendo que no lo debía decir. Y eso es lo que está desgastando al PP en una medida que el CIS ha evaluado en 4 puntos de retroceso electoral, y que los ciudadanos ya habían avanzado en los sonoros comicios de Andalucía y Asturias. Ahora empiezan a rectificar, y yo me alegro por ello. Pero no debe ser un plato de gusto para el presidente que la gente piense de él lo mismo que él pensaba de Zapatero: que solo acierta cuando rectifica.

    ResponderEliminar
  3. Descubri ontem um pouco por acaso que Rajoy é Galego. Como foi que isso aconteceu?!?

    Enganei-me sobre o sobre o Sarkozy. Ainda bem. Embora a diferença seja relativa, ou seja não significa muito.

    Lembro-me quando o Obama ganhou, vi toda a gente eufórica. E eu ria (chorando). Passados estes anos que vejo? Um nobel da paz amigoa da guerra e da iniquidade.

    O que me vale? Que não acredito em oscares nem em nobeis. Procuro um prémio que não seja resultado dum jogo de interesses. Não encontrei ainda.

    Lembrei-me duma coisa dum cínico como eu. O morto Eça. Vou procurar, já venho.

    ResponderEliminar
  4. A presença angustiosa das misérias humanas, tanto velho sem lar, tanta criança sem pão, a incapacidade da Monarquia e da República, da Ditadura e da Democracia para realizar a única obra urgente do mundo, a casa para todos, o pão para todos, lentamente me tem tornado um vago anarquista, um anarquista entristecido, humilde e inofensivo.

    ResponderEliminar
  5. Há uma citação do Eça de Queirós que é mais conhecida

    'Políticos e fraldas devem ser trocados de tempos em tempos pelo mesmo motivo'

    Esta não subscrevo. Quando se troca a fralda, a nova está limpa...

    Gostaria (é preciso) de ser mais optimista, mas não é fácil para um vago anarquista, entristecido, humilde e inofensivo.

    ResponderEliminar
  6. Afinal consigo um coisa melhor, fugindo da política.

    Vi ontem um filme que penso que és capaz de gostar
    'Baraka'

    Não tem palavras. Mas se pensarmos bem, os melhores momentos da vida não o são pelas palavras.

    ResponderEliminar
  7. http://www.imdb.com/title/tt0103767/

    http://thepiratebay.se/search/baraka/0/7/0

    ResponderEliminar
  8. É incalculável, Luís, o número de fraldas, extraordinariamente fabricadas em Portugal, as melhores e mais baratas do mundo, que, por encomenda, de minha irmã, minha mãe e máis duma amiga, tive que trazer de Portugal durante anos.

    Agora, téndose feito co mercado empresas multinacionais da celulosa que induzem ao despilfarro (por aí começou muito provavelmente a crise económica, a borbulha das fraldas muito dantes das borbulhas imobiliária e financeira), suponho terão fechado as fábricas portuguesas que tão bem cuidavam dessa parte tão delicada e importante do corpo humano.

    Tens razão tu, as fraldas ao se mudarem estavam novas ou ao menos bem lavadas. Os políticos preferem-se sujos, têm maior capacidade de sedução, mais glamour, para seus eleitores.

    Meus vizinhos de Santiago elegeram ha menos de um ano a um prefeito que tinha um acreditado currículum de apropriação do dinheiro público e impago de impostos. Teve que o obrigar a retirar da política e de sua função pública um juiz porque os cidadãos não encontravam motivo para isso.

    Os vizinhos de Valencia, constituídos em júri popular, absolveram ao presidente de sua Comunidade a quem os juízes imputavam delitos de fraude na gestão pública, sem escapatoria jurídica.

    Rajoy é nascido em Galiza que não galego. É um galego que renega de sua terra e de sua língua. É de Puente Vedra, não de Pontevedra.

    Comecei a ver BARAKA, por youtube, os primeiros vinte minutos, e gostei muito mesmo. Como acho conheces, gosto de tudo o que tem que ver co oriente. Tería sido milhor no cinema.

    Já só acrescentar que continuo a vossa espera.

    Um forte abraço.

    ResponderEliminar